Wednesday, March 9, 2011

Talambuhay ni Mark Joseph M Villanueva

ako noong ako ay bata
     Ako si mark joseph m villanueva labing limang taong gulang . nakatira ako  sa barangay soledad san pablo city . Ipinanganak ako noong abril 29 1995 sa lugar ng barangay soledad san pablo city . bunso ako sa aming mga magkakapatid.Ang aking mga magulang ay sina myrna villanueva at c victor villanueva.At ako ay nagaral sa mababang paaralan ng barangay soledad san pablo city.                                                                                               
                                                                                                                                                                                                                       

ang aking ama
                   At dito ako nag unang antas .At nung nasa unang antas lage akong umuuwe ng tanghale para lng makapaglaro..At tuweng ako ay nabibirlthday lage akong napapahamak.Nung nagbirthday ako ng grade 1 ako ay naaksidente dahil sa kakulitan.Ako ay hindi sinasadyang masundot sa aking ngalangala ng maliit na tubo.Hinde ko nun pinapaalam sa mga kapatid ko ang nangyare saken.natatakot kase ako nung sabihen sa kanila.Dahil iyak ako ng iyak nlaman dn nla ang nangyare saken ako ay dinala sa ospital..Tanda ko noon kahit  masaket ang ngalangala ko ang takaw ko pa dn kumaen dahil sa katakawan.  
     


 .                                                                                                                                                                                                                                    
ako noong ako ay grade 4
             At nung ako ay nasa ikalawang antas na ,Ako ay makulet pa din . Lage akong pinapagalitan ng akong pinapagalitan ng aking ina dahil lagi akong hinde napasok . Simula noon arawaraw na akong napasok.Nakaranas din kame nun ng matindeng hirap . Dahil ang aking ama ay driver ng track bumibyahe sya sa malalayung lugar kaya umuuwe lang siya ng linguhan . Kahit ganun ang buhay namen nun tiniis namen.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           At nung ako ay nasa ikatlong antas naman . Naaksidente na naman ako . Malapit na noon ang kaarawan ko dahil sa katakawan ang aking tiyan ay sumaket ng dalawang linggo . Kaarawan ko nun ay hinde ako makakaen ng maayus at maghapon akong nakahiga dahil sa sobrang sakit ng aking tiyan . Sobrang hirap ang pinagdaanan ko nung ako ay nasa ikatlong antas ..   
                                                                                                                                                                            
     At nung ako ay nasa ikaapat na antas . Lage akong pinagdidileg ng halaman ng aking mga guro.Naghirap hirap din kame ng sobra nung oras na lumayas samen ang ama namen kase nag away sila ng tiyo ko . Pero bumalek din siya makaraan ang ilang linggo.Nakaahon din naman kame dahil sa pagtutulungan.                                                                                                                                                              
Noong nasa ikalimang antas naman ako . Ako ay sa tiyahen ko natutukog . Dahil pag minsan nagkakagulo samen .Aaminen ko hinde ako mayaman kame ay nagdadanas din ng hirap . Kaya nagpapasalamat ako sa mga magulang ko dahil kahit sa kasagsagan ng hirap nagagawa pa rin nilang pagaralen kameng magkakapatid .Kaya mula noon nagsimula na akong magwrak ng mabute . kaso pag minsan pinapalo ako ng aking ina dahil lage daw akong nakabuntot sa kanya pero masaya pa dn kahit ganun.                                                                                                                                                                                                                         Ito na ang pinakaiintay kong antas . Dahil ako ay magtatapus na ng elementarya . Pero bago ako makaalis ng elementarya madaming hirap ang dinanas ko . Sobrang saya ko nung nalaman ko na makakagraduate ako . Dahil sa pagsisikap din sa pagaaral nakamit ko ito.At nung araw na ng graduation sobra sobra na ang saya na nadarana ko . Nakagraduate din ako nun , masaya ako kahit ang graduation ko ay walang handa .  Nagpapsalamat ako sa panginoon kase kundi dahil sa kanya hindi ako makakapagaral.At nag papasalmat ako sa mga magulang ko.                                                                                                                                        
    

ako noong graduation
          Sa wakas at nkatapus din ako ng elementary. Nagdaan ang bakasyon .Nung unang  bakasyon  ay sobrang saya ko kase nagsamsama  kameng magkakamaganak para magswiming .At pag kameng mag kakaibigan ay nagsamasama kame ay wala ng ginawa kindi mag palipad ng saranggola habang nakaupo sa ilalim ng puno .. Tapus pagsapet ng hapon kame ay naglalro ng basketball . Tapus nun gabi na manunuod naman kame ng liga ng basketball umuuwe na kame ng 11 ng hating gabi.                                                      
  
  Pagkatapos ng bakasyon pasukan na naman . Ako ay papasok ng higschool sa col lauro d dizon memorial national highschool . Unang pasok ko dito ay kinakabahan pa ako kase waka pa ako kahit isang kilala dito at first time kong pumasok sa bayan nun . Pero dito ko nakilala ang dalwa kong best frend na si grenart at si shieg.Lage kaming magkakasama kahit san kame magpunta hinde kame nagiiwanan . Sa lahat ng pagkakataon hinde kame nagiiwanan .Tanda ko noon unang markahan ang dame kong badsak na subject kinakabahan ako na baka hinde ako makapasa .Pero dahil sa pagsisikap nakapasa naman.salamat                                                                                                                                           


    Natapos ko na ang first year second year naman ako .Kame paring tatko ang magkakasama hindi talaga nagiiwanan. 2J ang section ko nun sobrang baba .Sobrang saya ko nun kase andame ko ng nakilala .Dito ko nakilala ang unang gf ko sa dizon high na si claire tapus nun madame na akong naging kilala. Nagaaral na akong mabute nun natatakot na kase akong bumagsak ulet eh.Date takot na takot kame sa teacher namen sa AP na si mam hitosis akala namen mataray hinde naman pala .Nasanay din kame sa kanya ..Lage ako nung pinalalabas kase kage akong walang balita ..Ang pinakamabait at painaka magaling magturo samen nun ay si mam nuevo at si mam evangelista.Masaya ang second year ko kaso natakot ako nung hindi pinermahan ni mam lingad ang clearance ko kase wala akong maibigay na libro sa kanya .Akala ko hinde nya pepermahan ay mabute nalang at napirmahan nya.Butet nakuha ko ang card ko dahil sa kapatid ko maraming salamat sa kapatid ko ...ayan ang buhay ko nung secind year ako masaya..
          
mga classmate ko nung fieldtrip
    Natapus ko na ang second year   third year naman ako ..Kasama ko pa din ang mga best frend ko ,, matibay talaga .. Walang iwanan ee .Sa third year ako nahirapan kase parang ang hirap ng math dito .Pinaka madaleng subject ko nun ay TLE kase puro electricity lang naman .Nakilala ko naman dito si arriane na lageng tumutulong sa kaht ng gawaen ko sa skul .. Madame din akong naging kaibigan nun kaya sobrang saya ko .Natakot talaga ako nang nakasama ako sa deliveration.Akala ko hinde ako makakapasa nun..                                                                                                                                                                                Bakasyon na naman dito ako nangitem ng sobra kase nagswiming kame sa batangas at sa kapapalipad ng saranggola masaya naman kame magpipinsan sa pagpapalipad ng saranggola.Pataasan kami nun bumibile din kame ng maraming tali at plastik para lang makagawa ng saranggola.At hinde din pataasan ang laban namin palakihan diu kame .Dito ako nangitem ng sobra .Tapus pagdating ng hapun dinidileg naman namen ang basketbulan para makapaglaru kase magabok ay.sobrang saya namen nun habang nagbabasketball kaso natanggal din ang saya namen kase ungisa kong pinsan ay nabalian ilang linggo din kameng hindi nakapagbasketball..Ang tanging ginagawa lang namen nun ay kundi magpalipad ng saranggola.yun hangang sa nagpasukan na fourth year na ako ...                                                                                                                                                                                                                                           AKO SI MARK JOSEPH M VILLANUEVA ... THANK YOU ...      

No comments:

Post a Comment